jak złagodzić świąd u kota

Jak złagodzić świąd okolic intymnych? Przy świądzie miejsc intymnych można zastosować zewnętrznie m.in. odwar z kory dębowej, napar z kwiatów krwawnika czy napar aloesowy. Skuteczna będzie także nasiadówka szałwiowa czy kąpiel tymiankowa. 100 g ziela zalej 5 l ciepłej wody i gotuj pod przykryciem 3 minuty. Jednak po ugryzieniu pojawia się nieprzyjemny świąd, który może wywoływać ból. Swędzenie może bardzo dokuczać i powodować u dzieci rozdrażnienie i płacz. Jeśli chcesz ulżyć swojemu dziecku i złagodzić objawy ukąszenia, zastosuj któryś z poniższych sposobów. Namocz wacik w roztworze soli lub octu i przemyj nim miejsce Alergia na kota - jak sobie radzić. Najlepszym sposobem na złagodzenie objawów alergii na kota jest zmniejszenie ekspozycji na alergen. Nie zawsze konieczne jest pozbycie się zwierzęcia z domu - takie rozwiązanie należy zastosować w ostateczności. Co robić, by złagodzić objawy alergii na kota? Sprzątaj regularnie! Pastereloza w postaci odgraniczonej może powodować zakażenia tkanki podskórnej, w dalszym przebiegu także ścięgien, stawów, czy nawet kości. Po pogryzieniu przez kota, często krótko po zdarzeniu, pojawia się obrzęk zapalny, podwyższona temperatura okolicy rany, bolesność, sączenie z rany. Nie przynieś sprawy do tego. Pamiętaj, aby zidentyfikować przyczynę źródłową i spróbuj się go pozbyć. W międzyczasie wydaj działania pomagające złagodzić swędzenie. Ciekawy fakt. A teraz Zobaczmy, na co świeci odpowiednia brew w dni tygodnia: * Poniedziałek – niespodziewany przepływ pieniędzy; * Wtorek – poczęcie dziecka; Site De Rencontre Gratuit Sans Inscription Belgique. Głównym alergenem jest białko zawarte w ślinie kota i drobinkach skóry, które osadzają się na jego sierści. Objawy, jakie pojawiają na skutek kontaktu z alergenami kota to kaszel, duszność, zapalenie spojówek, katar, świszczący oddech czy zmiany uczuleniowe na skórze. Jak rozpoznać alergię na kota? Skóra: pokrzywka lub bąbel pokrzywkowy, świąd, rumień Oczy: zaczerwienie spojówek, łzawienie, świąd. Nos: wodnisty wyciek, kichanie napadowe, świąd. Oskrzela: napadowy suchy kaszel, trudności w oddychaniu, duszność, świszczący oddech, uczucie braku powietrza. Jak pozbyć się objawów alergii na kota? Jednym ze sposobów na uciążliwe objawy jest leczenie farmakologiczne. Leki na alergię na kota to: leki antyhistaminowe – pomagają złagodzić takie objawy jak katar, świąd, kichanie, wysypka; ich działanie polega na zmniejszeniu produkcji histaminy w organizmie alergika; Jakie są testy alergiczne na koty? Kolejny rodzajem testów, za pomocą których możliwe jest zdiagnozowanie alergii na koty, są testy alergiczne z krwi polegające na zmierzeniu stężenia przeciwciał IgE skierowanych na określony alergen. Panel oddechowy z krwi umożliwia diagnostykę w kierunku ekstraktu alergenów kocich. Jakie są objawy uczulenia na sierść? kichanie. kaszel. świąd skóry. obrzęk powiek. rumień czy pokrzywka. Niekiedy objawy uczulenia na sierść są dużo bardziej gwałtowne i niebezpieczne – w wyjątkowych przypadkach kontakt z alergenem może wywołać obrzęk krtani, utrudniający oddychanie, duszności (zwłaszcza u osób chorych na astmę oskrzelową) czy wstrząs anafilaktyczny, Po jakim czasie występują objawy alergii na kota? Objawy uczulenia na kota mogą pojawić się natychmiast po kontakcie ze zwierzęciem lub w ciągu kilku najbliższych godzin. W rzadkich przypadkach pierwsze objawy obserwuje się później. Alergolodzy podkreślają, że najczęściej symptomy reakcji alergicznej występują od 15 minut do 6 godzin po kontakcie z kocim alergenem. Jak wygląda uczulenie na sierść? Alergia (uczulenie) na sierść – objawy zapalenie błony śluzowej nosa, czyli wodnisty katar. swędzenie w nozdrzach i uczucie zatkania nosa. swędzenie i łzawienie oczu. kichanie. Jak się odczulić na kota? Odczulanie na kota jest jak najbardziej możliwe po zdiagnozowaniu uczulenia. Trzeba jednak być przygotowanym na kilkuletnią terapię. Przez początkowy okres immunoterapii stosuje się coraz większe dawki alergenu podawanego zazwyczaj we wstrzyknięciach podskórnych co tydzień. Czy alergia na kota może przejść sama? Niekoniecznie! Życie ze zwierzęciem nawet w przypadku alergika w wielu przypadkach jest możliwe – w końcu ludzie uczuleni na kurz żyją i funkcjonują, a kurz (w przeciwieństwie do zwierząt) jest absolutnie wszechobecny. Czy uczulenie na kota mija? Chociaż najprostszą metodą wyleczenia objawów alergii na kota jest pozbycie się z domu wywołującego uczulenie zwierzaka, wiele osób nie chce rozstawać się ze swoim pupilem. Skuteczną metodą walki z alergią na kota jest wówczas częste sprzątanie mieszkania, szczególnie tych pomieszczeń, gdzie najczęściej przebywa kot. Po jakim czasie występuje reakcja alergiczna? Reakcja alergiczna typu kompleksów immunologicznych – pierwsze symptomy uczulenia mogą pojawić się dopiero po kilku godzinach lub dniach – od zjedzenia uczulającego produktu. Jakie są objawy uczulenia na sierść psa? Objawy alergii na sierść psa Sa to: łzawienie oczu, alergiczne zapalenie spojówek, wyprysk alergiczny, kichanie, katar, wysypka, świąd, kaszel, trudności w oddychaniu. Czy można być uczulonym na sierść? To, co potocznie nazywa się uczuleniem na sierść kota czy psa, tak naprawdę jest najczęściej alergią na złuszczony naskórek znajdujący się w sierści naszych pupili oraz białko zawarte w ich ślinie lub moczu1. Złuszczony naskórek zwierząt domowych to nic innego jak martwe komórki skóry. Jak sprawdzić czy ma się alergię na psa? Badanie na sierść psa oraz naskórek jest badaniem alergologicznym z krwi. Badanie na alergię na psa oznacza alergen sierści Canis. Badanie polega na oznaczeniu przeciwciał IgE we krwi i jest wykonywane w przypadku podejrzenia uczulenia na psa. Jak sobie radzic z alergia na kota? Ważne jest zakupienie filtru do powietrza i umieszczenie go w każdym pomieszczeniu. W przypadku wystąpienia silnej alergii objawiającej się wysypką, świądem, silnym kaszlem, czy trudnościami w oddychaniu mogącymi prowadzić do przewlekłego zapalenia zatok lub nawet astmy należy niezwłocznie ograniczyć kontakt z kotem. Jak leczyć alergię u kota? Alergia u kota jest znacznie mniej znana niż alergia u psa, co nie znaczy wcale, że u kotów ten problem nie występuje. Musimy pamiętać, że jest to choroba nieuleczalna, możemy jedynie łagodzić jej objawy poprzez dobór odpowiednich leków czy odpowiedniej diety. Czy alergia przejdzie sama? Nawet jeśli uda się zlikwidować objawy alergii, to skłonność do niej i tak istnieje. Niestety, to choroba na całe życie. Bardzo ważne jest jednak, by nie przegapić pierwszych objawów uczuleń, ponieważ im szybciej zdiagnozuje się alergię, tym łagodniejszy będzie miała przebieg. Czy uczulenie może przejść? Alergia to jedna z najpowszechniejszych, ale jednocześnie najbardziej “tajemniczych” chorób. Może się pojawiać lub zanikać z wiekiem, a jej przebieg może być właściwy tylko dla konkretnej osoby. Liczby mówią same za siebie. Aż 40% Polaków deklaruje obserwowanie u siebie objawów alergicznych. Przez aktualizacja dnia 18:57 Alergiczny nieżyt nosa, zapalenie spojówek, wysypka skórna... alergia na koty jest źródłem wielu nieprzyjemnych objawów. Co ją powoduje? Białko Fel d1 wydzielane przez zwierzę. Aby ulżyć osobom cierpiącym na alergię na koty, warto sprawdzić porady i lekarstwa naszych babć, które często bywają zaskakujące. Przedstawiamy je w dalszej części artykułu. Domowe sposoby na alergię na koty Napar ziołowy na alergię na koty Napar ziołowy znany jest ze swoich właściwości leczniczych może znacznie złagodzić kaszel i kichanie. Zioła są zresztą powszechnie znane i stosowane przy łagodzeniu objawów wielu dolegliwości. W przypadku alergii na kota sprawdzi się suszony tymianek, lawenda, rumianek lub eukaliptus, które mają właściwości łagodzące. Aby przygotować napar, wystarczy podgrzać wodę do 80°C, zaparzać zioła 5 do 10 minut i wypić napar. Do posłodzenia najlepiej użyć odrobiny miodu. On również ma właściwości łagodzące. Najlepszy jest miód ze spadzi jodłowej, który jest doskonałym naturalnym lekiem na dolegliwości laryngologiczne. Glinka zielona Alergia na kota może objawiać się wysypką lub nawet egzemą. Oprócz regularnego picia w celu nawodnienia skóry przyda się również zielona glinka. Nałóż ją w grubych warstwach na zajęte miejsca. Glinka zielona jest naturalnym surowcem bogatym w minerały. To lekarstwo naszych przodków, jednocześnie łagodne i o silnym działaniu. Glinka ma właściwości kojące i lecznicze. Niektórzy naukowcy uważają, że substancja ta ma również działanie antyseptyczne i w pełni wykorzystać jej działanie, należy stosować ją w postaci okładu na podrażnione miejsca. Woda morska i woda różana Łzawią Ci oczy? Aby złagodzić swędzenie, połóż na oczy na kilka minut okłady z zimnej wody. Na powiekach można również położyć wacik namoczony w wodzie różanej. W przypadku podrażnienia błony śluzowej nosa bardzo pomocna będzie słona woda. Możesz kupić wodę morską w aptece lub samodzielnie przygotować roztwór na bazie receptury naszych babć. Rozpuść pół łyżeczki soli w 250 ml gorącej wody (wcześniej zagotowanej), następnie wstrzyknij mieszankę do każdego nozdrza za pomocą gruszki lub butelki z rozpylaczem. W ten sposób usuniesz wydzielinę z nosa i alergeny, które wywołują objawy. ©Shutterstock Również para wodna to doskonały środek na złagodzenie objawów alergicznego nieżytu nosa. Wlej kilka kropli mentolu do miski z gorącą wodą, przykryj głowę i trzymaj twarz nad miską, wdychając opary. Ta stara receptura pomoże ci usunąć śluz, który powoduje katar i kichanie. Cebula Kolejny domowy sposób na alergię na kota to... zwykła cebula. Dzięki zawratej w cebuli kwercetynie, ma ona działanie antyhistaminowe (najwięcej kwercytyny jest w odmianie czerwonej). Ta supermocna cząsteczka antyoksydacyjna potrafi zablokować produkcję histaminy, substancji chemicznej uwalnianej w organizmie w przypadku reakcji alergicznej. Histamina w organizmie ludzkim pełni funkcję mediatora (przenośnika) procesów zapalnych, a także mediatora odczynu alergicznego. Masz ochotę na sok z cebuli? Zaparzaj posiekaną cebulę w litrze wody mineralnej przez kilkanaście godzi. Cebula jest jednym z najbogatszych w kwercetynę pokarmów, jeśli jednak odrzuca Cię jej zapach i smak, to pamiętaj, że kwercetynę zawierają również jabłka, owoce leśne, czarna herbata i czerwone winogrona. Wiadomo również, że pokarmy bogate w witaminę C, takie jak owoce cytrusowe, skutecznie blokują wydzielanie histaminy. Ocet jabłkowy ©Shutterstock Ocet jabłkowy to świetny środek zapobiegawczy. Pomaga zapobiegać alergicznemu nieżytowi nosa wywoływanemu przez koty. Ponadto jabłka zawierają kwercetynę, cząsteczkę odpowiedzialną za poziom histaminy w organizmie. Kwercetyna w połączeniu z antyseptycznymi właściwościami octu zmniejsza objawy alergii. W tym celu wystarczy codziennie pić szklankę wody z dwiema łyżeczkami octu jabłkowego i jedną łyżeczkę miodu. Pokrzywa Pokrzywa to kolejny świetny domowy sposób n a alergię na koty, a konkretnie na złagodzenie kataru. Ta drażniąca, a nawet piekąca roślina to bowiem jedna z najbardziej skutecznych roślin leczniczych. Działa jak środek przeciwhistaminowy i skutecznie łagodzi objawy takie jak zatkany nos czy ból gardła. Zmniejsza stan zapalny dróg oddechowych oraz łagodzi katar i kichanie. Można ją pić w formie naparu dwa do trzech razy dziennie. Pamiętajmy, że pokrzywa jest też dostępna w formie kapsułek, które można kupić w sklepach ekologicznych, aptekach czy drogeriach. Wszystkie te babcine sposoby nie zwalniają nas jednak od zasięgnięcia porady lekarza. Chociaż mogą one pomóc złagodzić objawy i poprawić codzienne życie, tylko lekarz jest w stanie zająć się alergią i zapewnić odpowiednie leczenie. Lato to czas wzmożonej aktywności różnych latających krwiopijców. Ugryzienia owadów nie tylko swędzą, ale mogą też powodować sporą opuchliznę, zaczerwienienie skóry oraz ból. Jak radzić sobie z tymi dolegliwościami? Kiedy warto udać się do lekarza? Komary, meszki i atakujące w szczególności nad wodą bąki bydlęce dają się nam we znaki i powodują, że musimy stale pamiętać o ich odstraszaniu. Niestety, nie zawsze ochrona przed ukąszeniami okazuje się skuteczna i wówczas musimy łagodzić skutki ugryzień, czyli dość nieprzyjemne dolegliwości w postaci swędzenia i obrzęków. Jak poradzić sobie ze skutkami ukąszenia owadów? Co nas gryzie, kąsa, a co żądli? Owady mogą nas ukąsić lub użądlić. W pierwszym przypadku stajemy się „przekąską”, bo nasza krew jest niezbędna do życia komarów, meszek i bąków bydlęcych, dla których stajemy się zamiennikiem ich naturalnego żywiciela, czyli zwierząt gospodarskich. W drugim przypadku, czyli podczas użądlenia, mamy do czynienia działaniem obronnym, które może czasami okazać się wyjątkowo tragiczne w skutkach np. w sytuacji, gdy wypijemy napój, w którym znajduje się osa. O ukąszeniu możemy mówić np. w przypadku węża i pająka. Zarówno ugryzienie różnych, nie tylko latających owadów, jak i użądlenia mogą w niektórych przypadkach okazać się niebezpieczne np. dla alergików. Jak postępować po ukąszeniu, a jak po użądleniu? Dolegliwości po ugryzieniu owada Atakujące nas owady pozostawiają po sobie wyraźny ślad. Najczęściej jest to niewielki, czerwony i swędzący bąbel na skórze, ale czasami możemy mieć do czynienia ze znacznie większym i poważniejszym odczynem zapalnym oraz reakcją alergiczną. W przypadku ukąszenia komarów i meszek zwykle nie występują poważne i zagrażające życiu dolegliwości, choć miejsce po ugryzieniu może pojawić się duży i bolesny rumień na skórze. Inaczej jest w przypadku użądleń – osy pszczoły, szerszenie czy trzmiele, są dla niektórych osób bardzo niebezpieczne – uczulenie na jad owadów może stać się przyczyną wstrząsu anafilaktycznego. W przypadku osób, które nie są uczulone, niebezpieczne mogą być użądlenia w okolicy twarzy, szyi, a także wewnątrz jamy ustnej, do których może dojść, gdy np. wypijemy napój, do którego wpadł owad. Sposoby na ugryzienia owadów 1. Ugryzienie komara Komary pozostawiają po sobie swędzący i czerwony bąbel, który powiększa się po podrapaniu ukąszonego miejsca. Drapanie nie tylko powoduje dotkliwe swędzenie, ale może także stać się przyczyną zakażenia bakteryjnego, więc już przy pierwszych objawach, trzeba zacząć działać i łagodzić dolegliwości np. przykładając w miejscu ugryzienia zimny okład lub owiniętą w kawałek materiału kostkę lodu. Świąd, pieczenie i obrzęk złagodzą także okłady z sody oczyszczonej, okłady z naturalnego twarogu, rozgniecionego liścia szałwii lekarskiej lub soku z cytryny. 2. Ugryzienie meszki Ugryzienie meszki może powodować znacznie większy obrzęk, rumień oraz swędzenie i ból. W tym przypadku ulgę przyniosą metody podobne jak w przypadku ukąszenia komara. Dolegliwości można także złagodzić, przykładając w miejscu ukąszenia przekrojoną cebulę, schłodzony i delikatnie zgnieciony liść białej kapusty, zgnieciony liść babki, a także okład z octu jabłkowego. Pomocne może okazać się też przyłożenie do miejsca ugryzienia przekrojonego korzenia pietruszki lub delikatnie zgniecionej w dłoniach natki. 3. Ugryzienie bąka bydlęcego Bąki bydlęce (gzy) pozostawiają po sobie wyjątkowo duże bąble, na które pomagają wyżej wymienione sposoby. Warto też zastosować okład z alkoholu lub nalewki bursztynowej. 4. Użądlenie pszczoły, osy, szerszenia i trzmiela Owady żądlące mogą zostawić w naszej skórze żądło (pszczoła), które trzeba usunąć pęsetą. W przypadku os, szerszeni i trzmieli nie musimy tego robić, jednak zawsze po ukąszeniu, trzeba miejsce zdezynfekować i przyłożyć przekrojoną cebulę, która uważana jest za najlepszy sposób neutralizacji jadu. Koniecznie trzeba obserwować reakcję swojego ciała – powiększająca się opuchlizna, niepokój, złe samopoczucie, problemy z oddychaniem oraz każdy inny, nietypowy objaw jest wskazaniem do natychmiastowego kontaktu z lekarzem! Uczulenie na jad owadów Jeżeli po ugryzieniu komara, meszki lub bąka powstaje duży obrzęk, skóra staje się gorąca i boli, może to świadczyć o reakcji alergicznej. Takie objawy wymagają konsultacji lekarskiej, jednak jako pierwszą pomoc może zastosować okład z tabletki wapna musującego oraz przyjąć leki antyhistaminowe, o ile jesteśmy alergikami. Czytaj też:Ta roślina odstrasza kleszcze. Posadź ją w swoim ogrodzie Źródło: Zdrowie Każdy opiekun psa od czasu do czasu widzi, jak jego pupil się drapie. Do wzmożonego drapania u psa dochodzi często podczas linienia, co jest zupełnie wówczas naturalne. Jeśli jednak pies drapie się ponadprzeciętnie często i intensywnie, a dodatkowo liże i ociera swędzące miejsca na ciele, podejrzenie szybko powinno paść na świąd. Świąd znacząco obniża komfort życia psa i jego samopoczucie. Czasem bywa tak dokuczliwy, że ani pies, ani jego opiekun, nie mogą nawet spokojnie zasnąć. Świąd u psa objawia się na najróżniejsze sposoby. Najbardziej w oczy rzuca się, gdy pies drapie się w określonych miejscach na ciele łapami lub ociera o meble. Natarczywe potrząsanie głową może oznaczać swędzenie w okolicach uszu. W wielu przypadkach niestety nie kończy się na samym swędzie. Poprzez nieustanne drapanie na skórze powstają zapalenia, a bakterie, drożdżaki i inne drobnoustroje mogą dostać się do organizmu psa i wywołać infekcję. Infekcja skóry potęguje swędzenie, przez co pies drapie się jeszcze mocniej i więcej – błędne koło się zapętla. Przyczyny występowania świądu u psa Świąd jest jedną z najczęstszych przyczyn, dlaczego opiekunowie pojawiają się ze swoimi pupilami u weterynarza. Świąd może zostać wywołany przez wiele czynników i schorzeń. Najważniejsze z nich przedstawione zostały poniżej. Rozróżnia się pomiędzy przyczynami pierwotnymi i wtórnymi świądu. Przyczyny pierwotne to takie, kiedy świąd występuje jako pierwszy, dopiero potem pojawiają się zmiany skórne. Przy przyczynach wtórnych z kolei najpierw pojawiają się zmiany skórce, po nich następuje świąd. Ektopasożyty Cheyletiella (roztocza drapieżne) Ten rodzaj roztoczy często jest bagatelizowany, jednak występuje wcale nierzadko. Roztocza drapieżne nie są specyficzną względem żywiciela grupą, występują u psów, kotów i królików. Przenoszone są poprzez kontakt bezpośredni oraz kontakt z otoczeniem. Żyją na powierzchni skóry i żywią się płynami tkankowymi. Świąd wywołany obecnością roztoczy drapieżnych może cechować różna intensywność i zasięg występowania, najczęściej dotyka okolic pleców, łopatek i zewnętrzną stronę uszu u psa. Typowe jest łuszczenie się skóry, zwłaszcza na plecach. Sarcoptes scabiei var. Canis (Psi świerzbowiec drążący) Psi świerzbowiec jest swoisty dla żywiciela, bardzo zakaźny i jest tak zwaną zoonozą (przenosi się na człowieka). Zarazić się można poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym psem lub poprzez kontakt z jego otoczeniem. Świerzbowiec psi nazywany jest drążącym z tego względu, że drąży sobie tunele w warstwie keratynowej skóry psa, tam składa jaja i zostawia odchody. Odżywia się obumarłymi komórkami skóry oraz płynem tkankowym. Świąd powstaje częściowo przez samą ich obecność, częściowo przez reakcję alergiczną na produkty ich przemiany materii. Najczęściej swędzenie jest nieustające, towarzyszy psu także nocą i w czasie jedzenia czy zabawy. Najczęściej świąd wywołany obecnością świerzbowca występuje na uszach, stawach, brzuchu i klatce piersiowej psa. Później, w stadium zaawansowanym, na całym ciele. Swędzik jesienny (Neotrombicula autumnalis) Swędzik jesienny to pomarańczowo-czerwony gatunek roztocza o wielkości główki szpilki, który występuje najczęściej latem i jesienią. Larwy tego roztocza odżywiają się płynami limfatycznymi gospodarza. Swędziki czyhają na gospodarza w wysokiej trawie i atakują przede wszystkim łapki (między palcami), brzuch i głowę psa. Zwłaszcza u zwierząt wrażliwych ukąszenie takiej larwy może wywołać reakcję alergiczną z towarzyszeniem silnego świądu. Również po usunięciu tych pasożytów swędzenie może nie ustać w najbliższym czasie. Świerzbowiec uszny (Otodectes cynotis) Świerzbowiec uszny atakuje przede wszystkim zewnętrzną część ucha, czasami również okolice uszu. Roztocza te w każdym stadium rozwojowym pożywiają się wierzchnimi płynami tkankowymi i obumarłymi komórkami skóry psa. Przenoszone są poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym zwierzęciem – najczęściej przez szczeniaki, rzadziej dorosłe psy. Typowymi objawami inwazji świerzbowca usznego jest dokuczliwe swędzenie uszu i ich okolic. Pchły Inwazja pcheł to częsta przyczyna świądu u psów. Pchły są przenoszone na psy przez innych gospodarzy lub – w młodych stadiach rozwoju – ze środowiska. Świąd spowodowany obecnością pcheł najczęściej występuje na plecach i u nasady ogona psa, a także brzuchu, wnętrzach ud i karku. Nadwrażliwość na alergeny zawarte w ślinie pcheł może wywołać u psa APZS czyli alergiczne pchle zapalenie skóry. Alergie Świąd u psa może być spowodowany różnymi alergiami. W przypadku alergii kontaktowej praktycznie każdy alergen (z roślin czy tworzyw syntetycznych) u wrażliwego psa może doprowadzić do powstania reakcji alergicznej w miejscu kontaktu. Często jest to obszar niepokryty sierścią. Często świąd występuje tylko w miejscu kontaktu z alergenem. APZS czyli alergiczne pchle zapalenie skóry to najczęściej pojawiająca się alergia u psa. Wywoływana jest przez każdy gatunek pchły, najczęściej przez pchłę kocią (Ctenocephalides felis), niezbyt wybredną względem gospodarza. Alergeny zawarte w ślinie pchły podczas ugryzienia dostają się do ciała psa. Już niewielka ilość pcheł, czasem tylko jedna, wystarcza, by wywołać reakcję alergiczną u psa. Dotknięte psy cierpią na świąd zwłaszcza w tylnej połowie ciała: na plecach, nasadzie ogona, ogonie, tylnych nogach, brzuchu. Przy silnym swędzeniu psy drapią się mocno, nawet podgryzają, dlatego poza ugryzieniami pcheł same sobie mogą zgotować dodatkowe zmiany na skórze. Zmiany te mogą zostać zainfekowane przez bakterie czy drożdżaki, przez co świąd może stać się jeszcze bardziej dokuczliwy (infekcja wtórna). Atopia to alergia na alergeny środowiskowe na przykład pyłki, trawy, roztocza kurzu czy pleśń. Swędzenie występuje wówczas „sezonowo”, na przykład podczas pylenia kwiatów. Alergeny dostają się przez skórę psa do jego organizmu. Najczęstsze okolice występowania świądu przy atopii u psa to pysk i łapy, brzuch i wewnętrzne części ud, często także uszy. Podobnie, jak przy APZS, długotrwałe drapanie może doprowadzić do dalszych zmian na skórze i spotęgować swędzenie. Przy alergii pokarmowej dochodzi do reakcji alergicznej przez określony składnik pokarmu psa. To trzecia, po APZS i atopii, najczęściej występująca alergia u psów. Czynnikiem wywołującym alergię jest często składnik pokarmu, który przez psa przyjmowany był od dłuższego czasu. Alergeny dostają się do organizmu przez jelita. Alergeny pokarmowe stanowią cząsteczki białek, pochodzące najczęściej z wołowiny, mleka i produktów mleczarskich, jaj, kurczaka, ryb i soi. Miejsca, które swędzą najczęściej w przypadku tej alergii, przypadają podobnie, jak w przypadku atopii. Świąd występuje najczęściej od 4 do 24 godzin po kontakcie psa z alergenem. Infekcja grzybicza (Dermatofitozy) Czasami infekcja dermatofitycznym grzybem Microsporum canis czy rzadziej Trichophyton mentagrophytes może prowadzić do występowania świądu. Infekcje grzybicze u psów są wprawdzie rzadkie – pojawiają się jedynie na skutek immunosupresji, niewystarczającej pielęgnacji czy kontaktu z zainfekowanym zwierzęciem. Infekcja następuje poprzez zarodniki z otoczenia. Swędzenie występuje na tych miejscach na ciele, które miały bezpośredni kontakt z zarodnikami. Do wtórnych przyczyn występowania świądu zaliczane są przede wszystkim choroby ogólnoustrojowe, przy których system odpornościowy jest osłabiony. Wskutek schorzeń takich jak niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga (hiperkortyzolemia) czy chorób autoimmunologicznych powstają u psa przeróżne zmiany na skórze i sierści. Te rozwijają na skutek braków powstających w warstwach ochronnych skóry, osłabienia systemu odpornościowego, spowolnienia cyklu życia włosa, czy w przypadku zespołu Cushinga cienkiej, nieelastycznej skóry będącej wynikiem nadprodukcji kortyzonu. Te schorzenia objawiają się najpierw zmianami na skórze bez swędzenia. Niemniej poprzez zmiany w strukturze skóry i obniżenie wydajności układu immunologicznego bakterie i drożdżaki mają znacznie ułatwioną sprawę. Osadzają się na zmienionej skórze i wywołują infekcję. Nazywane są one infekcjami wtórnymi, rozwijającymi się na bazie istniejących już schorzeń. Pociągają one za sobą świąd. Jego intensywność zależy od intensywności infekcji wtórnej. Nużyca (demodekoza) Nużeniec bytuje w mieszkach włosowych, gruczołach łojowych oraz w warstwie rogowej naskórka. Podobnie, jak inne roztocza żywi się łojem i komórkami skóry. Nie jest jednak niebezpieczny dla zwierzęcia i sama jego obecność nie wywołuje reakcji alergicznych. Ale wystarczy nawet chwilowy spadek odporności zwierzaka, by nużeniec skorzystał z okazji i zaczął się gwałtownie namnażać, wywołując u psa zmiany na skórze. Świąd w przypadku nużycy występuje, gdy w zmianach na skórze pojawią się bakterie i drożdżaki, a więc jest dolegliwością wtórną. Świąd skóry to objaw, którego nie należy bagatelizować, ponieważ może świadczyć o chorobach, nie tylko dermatologicznych. Swędzenie skóry może być spowodowane atopowym zapaleniem skóry (AZS), grzybicą, albo świerzbem. Inne możliwe przyczyny świądu skóry to między innymi zapalenie wątroby i niedoczynność tarczycy. Dowiedz się, jakie choroby objawiają się swędzeniem skóry. Spis treściŚwiąd skóry - przyczyny. Choroby skórySwędzenie skóry - przyczyny. AlergiaŚwiąd skóry - żylaki, cukrzyca, nerwicaSwędząca skóra - zakażenie enterowirusamiŚwiąd skóry - niedoczynność tarczycySwędzenie skóry - zapalenie wątrobySwędząca skóra - niewydolność nerek Swędzenie skóry jest uciążliwe, ale czasami jest też objawem poważnej choroby. Przyczyną świądu skóry może być stan zapalny skóry będący objawem grzybicy – wówczas swędzeniu towarzyszą czerwone, niekiedy łuszczące się plamy w okolicy stóp, pachwin, narządów płciowych. Jeśli na skórze pojawiają się drobne czerwone krostki, mogą być objawem atopowego zapalenia skóry. Świąd skóry może też oznaczać alergię kontaktową lub alergię pokarmową. Bywa reakcją na lek albo ukąszenie owada. Dokuczliwym swędzeniem przejawiają się liszajec zakaźny, świerzb i wszawica (ta ostatnia dotyczy skóry głowy). Swędzenie może być także objawem ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznych lub hormonalnych. Świąd skóry - przyczyny. Choroby skóry Atopowe zapalenie skóry (AZS) Świąd jest jednym z objawów atopowego zapalenia skóry. Często nasila się w nocy i utrudnia sen, szczególnie najmłodszym. Ważne jest, aby wzmocnić uszkodzoną barierę ochronną właściwą pielęgnacją, opierającą się na emolientach, które w swoim składzie powinny zawierać substancje odżywcze, wzmacniające barierę ochronną oraz przeciwświądowe. Na rynku dostępne są także preparaty bez sterydów, które można kupić bez recepty, które są bezpieczne nawet od pierwszych dni życia. grzybica Na jednej lub wielu części ciała (przy osłabieniu orgaznimu, które jest jednym z powodów narażenia na grzyby, częstym jest występowanie grzybicy w więcej niż jednym miejscu na ciele) np. na narządach płciowych pojawiają się czerwone, łuszczące się lub pokryte drobnymi łuseczkami swędzące plamy. To pierwszy objaw zakażenia grzybiczego, którym można się zarazić, dotykając skóry lub korzystając z przyborów higienicznych czy ręczników chorego. Paznokcie stają się żółtawe, zielono-żółtawe, pogrubione i się kruszą (w przypadku dermatofitów), lub występuje na nich zaczerwienienie i obrzęk na wałach okołopaznokciowych (przy drożdżakach). Przyczyną zakażenia grzybicą, zwłaszcza u dzieci, może być też głaskanie kota lub kontakt z glebą. Nasza rada: Kup w aptece dostępny bez recepty preparat (krem, żel lub lakier do paznokci) i regularnie (chyba że w ulotce zaleca się inne stosowanie preparatu) smaruj nim chore miejsce. Jeśli po 1-2 tygodniach nie nastąpi zdecydowana poprawa, zgłoś się do dermatologa. zapalenie skóry Na ciele pojawiają się czerwonawe lub wyraźnie różowe swędzące plamy. Niekiedy zmieniają się one w rozległe, swędzące pęcherze. W ten sposób objawia się wyprysk, zapalenie skóry oraz uczulenie po kontakcie z trującą rośliną. Nasza rada: Ponieważ trudno odróżnić poszczególne dolegliwości, lepiej zastosować łagodne środki. Przede wszystkim przyjmij dostępny bez recepty środek przeciwuczuleniowy. Następnie zmyj skórę letnią wodą z dodatkiem delikatnego mydła lub płynu do kąpieli. Po osuszeniu ciała, bolące miejsca posmaruj kremem lub maścią z hydrokortyzonem. Przez kilka dni nie używaj dezodorantów i perfum. Noś przewiewne ubranie z naturalnych włókien. Jeżeli nie nastąpi poprawa, idź do lekarza. świerzb Skóra bardzo swędzi, zwłaszcza w nocy. W fałdach skóry, między palcami, na nadgarstkach, łokciach, piersiach, pośladkach i w pasie pojawia się czerwona, chropowata wysypka. To klasyczne objawy świerzbu, choroby zakaźnej, która dziś wcale nie jest znana tylko ze starych podręczników medycyny. Przeciwnie - staje się coraz powszechniejsza. Objawy pojawiają się po 2 tygodniach od zakażenia i są reakcją alergiczną na świerzbowca - pasożyta, który drąży pod powierzchniową warstwą skóry korytarze, w których składa jajeczka. Nasza rada: Kup w aptece środek przeciwhistaminowy, który złagodzi swędzenie, i krem lub szampon do zwalczania świerzbowca. Używaj ich zgodnie z informacją zawartą w ulotce. Upierz w gorącej wodzie ubrania, pościel i ręczniki. Dopilnuj, by wszyscy domownicy i osoby blisko kontaktujące się z chorym w tym samym czasie poddały się kuracji. Gdy po dziesięciu dniach nie nastąpi znaczna poprawa, zgłoś się do lekarza. Potrzebne będą silniejsze leki. liszajec zakaźny To bakteryjna, bardzo zakaźna choroba, której towarzyszy silne swędzenie skóry. Pojawia się latem, zwykle u dzieci. Jej sprawcą jest gronkowiec lub paciorkowce. Oprócz swędzenia, dokuczliwym objawem choroby jest tworzenie się na skórze strupów. Przebieg liszajca zakaźnego może być gwałtowny, skóra wygląda nieładnie, ale zakażenie łatwo się leczy. Nasza rada: Delikatnie przemywaj strupki letnią wodą z mydłem. Jeśli zmiany są ograniczone do jednego miejsca, smaruj je maścią z niewielką dawką antybiotyku (można kupić bez recepty), codziennie zmieniaj pościel i piżamę. Pilnuj, by dziecko nie zdrapywało strupków. Do kąpieli używaj letniej wody oraz mydła przeciwbakteryjnego. Do lekarza zgłoś się, jeśli liszajec objął znaczną powierzchnię skóry lub dziecko ma gorączkę powyżej 38°C. Często konieczne jest podanie antybiotyku, więc nie zwlekaj z wizytą, gdy po 3 dniach domowej kuracji dolegliwości nie ustępują. Swędzenie skóry - przyczyny. Alergia W dowolnym miejscu na ciele mogą się nagle pojawić czerwone, swędzące grudki. Jeśli towarzyszy im: obrzęk powiek obrzęk warg i języka osłabienie duszności obfite pocenie się przyśpieszone bicie serca prawdopodobnie doszło do ciężkiej reakcji alergicznej. Alergię mogą wywołać leki, żywność, a najczęściej ukąszenia owadów. Nasza rada: Jeśli wiesz, że chory jest alergikiem i ma przy sobie zestaw przeciwwstrząsowy, użyj go. Natychmiast też wezwij pogotowie lub odwieź poszkodowanego do szpitala. Świąd skóry - żylaki, cukrzyca, nerwica Niewydolność żył sprawia, że niedostatecznie ukrwiona skóra jest bardziej podatna na uszkodzenia, podrażnienia i infekcje. Zmiany skórne mogą prowadzić do wyprysku podudzi – to stan zapalny, objawiający się obrzękiem, zaczerwienieniem i uciążliwym swędzeniem skóry łydek. Problemy ze skórą bywają pierwszym objawem cukrzycy: nadmierna suchość i swędzenie, łuszczenie, podatność na zranienia i infekcje grzybicze. Diagnozę potwierdza badanie poziomu glukozy we krwi. Świąd skóry, występujący w sytuacjach napięcia emocjonalnego może mieć też podłoże psychiczne; stres może również nasilać objawy choroby dermatologicznej (atopowego zapalenia skóry - AZS). Konieczna jest konsultacja z psychiatrą i ewentualnie dermatologiem. Swędząca skóra - zakażenie enterowirusami Skóra swędzi tam, gdzie pojawia się wysypka w postaci czerwonych plam i grudek. Występuje zwykle na pośladkach, między palcami stóp i dłoni. Enterowirus atakuje latem, głównie dzieci, przenosi się drogą pokarmową, a niekiedy kropelkową. Ujawnia się 3–5 dni po zakażeniu. Mija po tygodniu. Nasza rada: Nie dawaj dziecku owoców cytrusowych, ostrych potraw, które drażnią śluzówkę. Po posiłku usta należy płukać solą kuchenną (płaska łyżeczka na szklankę ciepłej wody). Myj naczynia w gorącej wodzie lub stosuj jednorazowe sztućce i naczynia, by choroba nie rozprzestrzeniała się. Dawaj dużo płynów, np. wodę z sokiem (nie cytrusowym), herbatki ziołowe. Jeśli dziecko skarży się na ból skóry, podaj paracetamol, co także nieco zmniejszy swędzenie. Czytaj też: Łojotokowe zapalenie skóry Świąd skóry - niedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy jest przyczyną przesuszenia skóry. Nadmierna suchość skóry powoduje z kolei nie tylko swędzenie, ale też intensywne złuszczanie się naskórka z całego ciała, ale zwłaszcza na łokciach i kolanach. Zwykle towarzyszy temu: wypadanie włosów przewlekłe zmęczenie nadmierna senność stałe uczucie zimna częste zaparcia przyrost wagi mimo braku apetytu obniżenie nastroju zaburzenia miesiączkowania Dolegliwość jest skutkiem zbyt małej produkcji hormonów. Często objawia się ona w późniejszym wieku (po 65. roku życia). Bywa też sprowokowana leczeniem nadczynności tarczycy i przyjmowaniem niektórych leków. Nasza rada: Jak najszybciej zgłoś się do lekarza, który skieruje cię na właściwe badania (diagnozę potwierdzą badania hormonalne TSH, fT4, fT3). Zanim będziesz mieć wyniki, ratuj się, nawilżając skórę odpowiednimi kremami i balsamami. Do mycia używaj delikatnych mydeł lub tzw. mydeł bez mydła (syndety – nie zawierają w swoim składzie mydła tylko substancje powierzchniowo czynne, czyli surfaktanty), które można kupić w aptece bez recepty. Są one przeznaczone głównie dla osób z atopowym zapaleniem skóry, ale i w tej sytuacji będą bardzo pomocne. Swędzenie skóry - zapalenie wątroby Świąd skóry pojawia się przy zaawansowanej postaci choroby, która przez wiele lat, np. w przypadku zakażenia wirusem zapalenia wątroby, może przebiegać bez wyraźnych objawów. Najczęściej swędzi skóra na łydkach i przedramionach. Świąd jest tak dokuczliwy, że chory może rozdrapywać skórę aż do krwi. Warto dodać, że świąd pojawia się w zaawansowanej postaci choroby, która przez wiele lat może przebiegać bez wyraźnych objawów. Nasza rada: Nie obejdzie się bez specjalistycznej pomocy i dokładnie opracowanego leczenia. Swędzenie można ograniczyć, stosując zimne okłady bądź chłodzące żele. Swędząca skóra - niewydolność nerek Swędzeniu skóry wywołane niewydolnością nerek towarzyszą typowe objawy: obrzęki częstomocz zagęszczenie i ciemna barwa moczu zwiększone pragnienie zaburzenia ciśnienia Diagnozują je: badanie moczu morfologia krwi poziom kreatyniny poziom mocznika USG nerek Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia.

jak złagodzić świąd u kota